carobójca

carobójca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zabójca cara

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	carobójca	carobójcy
dopełniacz	carobójcy	carobójców
celownik	carobójcy	carobójcom
biernik	carobójcę	carobójców
narzędnik	carobójcą	carobójcami
miejscownik	carobójcy	carobójcach
wołacz	carobójco	carobójcy

przykłady:

(1.1) Ignacy Hryniewiecki był carobójcą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zabójca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carobójstwo n

forma żeńska carobójczyni ż

przym. carobójczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. car + -o- + -bójca

uwagi:

por. królobójca

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: królobójca

• białoruski: (1.1) царазабойца m
• bułgarski: (1.1) цареубиец m
• rosyjski: (1.1) цареубийца m
• słowacki: (1.1) cárovrah m
• ukraiński: (1.1) царевбивець m, царевбивця m

źródła: