balanga

balanga (język polski)

balanga (1.1)

wymowa:

IPA: [baˈlãŋɡa], AS: [balãŋga], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. huczna impreza towarzyska

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	balanga	balangi
dopełniacz	balangi	balang
celownik	balandze	balangom
biernik	balangę	balangi
narzędnik	balangą	balangami
miejscownik	balandze	balangach
wołacz	balango	balangi

przykłady:

(1.1) Jutro w klubie jest balanga.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) party, biba, bibka, popijawa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. balangowicz m, balangista m, balangowiczka ż, balangowanie n

czas. balangować ndk.

przym. balangowy

przysł. balangowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: impreza

• francuski: (1.1) boum ż
• hiszpański: (1.1) guateque m
• nowogrecki: (1.1) πάρτι n

źródła: