abrogacja

abrogacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌabrɔˈɡaʦ̑ʲja], AS: [abrogacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•ro•ga•cja

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. uchylenie uregulowania prawnego lub wyroku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abrogacja	abrogacje
dopełniacz	abrogacji	abrogacji / przest. abrogacyj
celownik	abrogacji	abrogacjom
biernik	abrogację	abrogacje
narzędnik	abrogacją	abrogacjami
miejscownik	abrogacji	abrogacjach
wołacz	abrogacjo	abrogacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abrogowanie n, derogacja ż

czas. abrogować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. abrogatio

źródłosłów dla ros. аброгация

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) abrogation ż
• hiszpański: (1.1) abrogación ż
• niemiecki: (1.1) Abrogation ż
• nowogrecki: (1.1) ακύρωση ż
• rosyjski: (1.1) аброгация ż
• ukraiński: (1.1) аброгація ż
• włoski: (1.1) abrogazione ż

źródła: