Klatsch

Klatsch (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [klatʃ] lm IPA: [ˈklatʃə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) trzask, trzaśniecie, klaps

(1.2) pot. pejor. plotka, obmowa, obmawianie

(1.3) pot. plotka, pogawędka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Klatsch	die Klatsche
dopełniacz	des Klatschs des Klatsches	der Klatsche
celownik	dem Klatsch	den Klatschen
biernik	den Klatsch	die Klatsche

(1.2-3)blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	der Klatsch
dopełniacz	des Klatschs des Klatsches
celownik	dem Klatsch
biernik	den Klatsch

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) einen Klatsch auf den Hintern geben

(1.2) übler Klatsch

(1.3) Klatsch und Tratsch

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Klatschen n, Klatsche ż, Klatscherei ż, Geklatsch n, Geklatsche n, Klatscher m, Klatscherin ż

czas. klatschen

przym. klatschig

wykrz. klatsch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: