Finnisch

Finnisch (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈfɪnɪʃ] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. fiński, język fiński

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Finnisch
dopełniacz	(des) Finnisch (des) Finnischs
celownik	(dem) Finnisch
biernik	(das) Finnisch

przykłady:

(1.1) Heute lernt sie neben Finnisch auch noch Hebräisch. → Dzisiaj oprócz fińskiego (ona) uczy się jeszcze hebrajskiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) in Finnisch • auf Finnisch

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Sprache

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finnländerin ż, Finnland n, Finnische n, Finne m, Finnin ż

przym. finnisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: