амемоурмнии

амемоурмнии (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

amemurmnii

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kalif

odmiana:

(1.1) deklinacja III (ja-tematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	амемоурмнии	амемоурмнии	амемоурмниѩ
dopełniacz	амемоурмниѩ	амемоурмнию	амемоурмнии
celownik	амемоурмнии	амемоурмниꙗма	амемоурмниꙗмъ
biernik	амемоурмниѭ	амемоурмнии	амемоурмниѩ
narzędnik	амемоурмниѥѭ	амемоурмниꙗма	амемоурмниꙗми
miejscownik	амемоурмнии	амемоурмнию	амемоурмниꙗхъ
wołacz	амемоурмниѥ	амемоурмнии	амемоурмниѩ

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. амемоурмниинъ

związki frazeologiczne:

etymologia:

sztuczne zapożyczenie z gr. ἀμεμουρμνῆς (amemourmnês), co było przestawką od wcześniejszego gr. ἀμερμουμνῆς (amermoumnês), z arab. أمير المؤمنين (ʔamīr al-muʔminīn)

uwagi:

war. амемоурмньи, амемоурмнинъ

źródła: