čin

čin (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) czyn

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	čin	činy
dopełniacz	činu	činů
celownik	činu	činům
biernik	čin	činy
wołacz	čine	činy
miejscownik	činu	činech
narzędnik	činem	činy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

čin (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) czyn

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. činnosť ż

przym. činný, činnostný

przysł. činne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: