čepel

čepel (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ostrze, klinga, brzeszczot

(1.2) blaszka liścia

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	čepel	čepele
dopełniacz	čepele	čepelí
celownik	čepeli	čepelím
biernik	čepel	čepele
wołacz	čepeli	čepele
miejscownik	čepeli	čepelích
narzędnik	čepelí	čepelemi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. čepelka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: