zgnić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zgnić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[zʲɟɲiʨ̑], AS[zʹǵńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) ulec rozkładowi w procesie gnilnym, przy udziale bakterii gnilnych
(1.2) przen. zakończyć życie w zamknięciu, niewoli lub w niegodziwych warunkach
odmiana:
przykłady:
(1.1) Kalafior zgnił, bo ważniejsza była ogórkowa, której żaden gość hotelowy nie zamawiał.
składnia:
kolokacje:
(1.1) liście / grzyby zgniły
(1.2) zgnić w ciupie / w łagrze / w niewoli / w obozie pracy / w pierdlu / w rynsztoku / w więzieniu / zamknięciu
synonimy:
(1.2) sczeznąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gnicie n, zgnicie n, zgnilizna ż, zgniłek m
czas. gnić ndk.
przym. zgniły, gnilny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: gnić
źródła: