zbójnictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zbójnictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. proceder zbójniczy
(1.2) rzad. ogół zbójników
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kiedyś zaniecham zbójnictwa, a wtedy chciałbym jeździć własnym powozem i zasiadać w parlamencie[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) trudnić się zbójnictwem
synonimy:
(1.1) daw. zbójnikowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbójnicki mzw, zbójnickość ż, zbójniczek mos, zbójniczość ż, zbójnik mos, zbójnikowanie n
czas. zbójnikować ndk.
przym. zbójnicki, zbójniczy
przysł. zbójnicko, zbójniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zbójnik + -ctwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: