zaborca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zaborca (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba przywłaszczająca cudzą własność
(1.2) polit. państwo anektujące obce terytorium
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Piłsudski musi manewrować między zachowawczą biernością PPS a agresją wobec zaborców, skutkującą odwetem.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) malwersant
(1.2) aneksjonista, najeźdźca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zabierca mos, zaborczość ż, zabieranie n, zabór mrz, zabranie n, zabieracz mos, zabierak mrz
czas. zabierać ndk., zabrać dk.
przym. zaborczy, zabierakowy, zaborowy
przysł. zaborczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zabór + -ca
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: