z marszu

z marszu (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈz‿marʃu], AS: [z‿maršu], zjawiska fonetyczne: przyim. nie tw. syl.

​

znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) pot. bez wcześniejszego przygotowania, od razu, natychmiast

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Ja się muszę długo zastanawiać, a on potrafi z marszu wymienić wszystkie dwanaście ksiąg „Pana Tadeusza”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) natychmiast, od razu, z miejsca, od ręki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) t. קוקן און (kukn un)

źródła: