wyoblać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyoblać (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyoblić)

(1.1) wytwarzać przedmioty z blachy poprzez stopniowe dociskanie jej do obracającego się wzornika
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Obniżone i wydłużone auto upodobniło się nieco do pocisku na kołach. To wrażenie Pinifarina (sic!) jeszcze wzmocnił, wyoblając linie nadwozia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. drykować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyoblanie n, wyoblak m, wyoblarka ż, wyoblarz m
czas. wyoblić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wy- + obły + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Kublik, Lwi pocisk, „Gazeta Wyborcza”, 1996-11-22, Narodowy Korpus Języka Polskiego.