drykować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

drykować (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przest. wytwarzać przedmioty z blachy poprzez stopniowe dociskanie jej do obracającego się wzornika
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rysunek gotowy; każdy więc warsztat zabiera się do przygotowania poszczególnych części przedmiotu: tokarz obtacza lane lub drykuje z blachy gładkie profile, […][1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyoblać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drykier m, drykiernia ż
przym. drykierski
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. drücken[2] + pol. -ować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyoblać
źródła:
  1. Józef Gardecki, Rysownicy i ich zadanie, „Gazeta Przemysłowo-Rzemieślnicza” 16 listopada 1901, Warszawa.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „drykować” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.