wymię

wymię (język polski)

wymiona (1.1) krowy

wymowa:

IPA: [ˈvɨ̃mʲjɛ], AS: [vỹmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. gruczoł mlekowy niektórych ssaków, zwłaszcza hodowlanych; zob. też wymię w Wikipedii

(1.2) grub. pierś kobieca

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wymię	wymiona
dopełniacz	wymienia	wymion
celownik	wymieniu	wymionom
biernik	wymię	wymiona
narzędnik	wymieniem	wymionami
miejscownik	wymieniu	wymionach
wołacz	wymię	wymiona

przykłady:

(1.1) W lecznictwie ludowym zwierząt za pomocą naparów z glistnika leczono spuchnięte wymiona krów oraz usuwano pasożyty wewnętrzne u świń.

składnia:

(1.1) wymię + D.

kolokacje:

(1.1) krowie wymię • mlekodajne wymiona • wymiona wielbłądzicy

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) wymionczko

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gruczoł

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *vymę

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) udder
• białoruski: (1.1) вымя n
• bułgarski: (1.1) виме n
• duński: (1.1) yver n; (1.2) yver n
• esperanto: (1.1) mamo
• fiński: (1.1) utare
• hiszpański: (1.1) ubre ż
• kazachski: (1.1) желін
• luksemburski: (1.1) Auder m
• macedoński: (1.1) виме n
• niemiecki: (1.1) Euter n
• nowogrecki: (1.1) μαστάρι n
• rosyjski: (1.1) вымя n
• szkocki gaelicki: (1.1) ùth m
• szwedzki: (1.1) juver n
• ukraiński: (1.1) вим'я n
• węgierski: (1.1) tőgy
• wilamowski: (1.1) ojter, outer m
• włoski: (1.1) poppa ż, mammella ż

źródła: