Przejdź do zawartości

unikatowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

unikatowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌũɲikaˈtɔvɨ], AS: [ũńikatovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niepowtarzalny, wyjątkowy, szczególny
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikunikatowyunikatowaunikatoweunikatowiunikatowe
dopełniaczunikatowegounikatowejunikatowegounikatowych
celownikunikatowemuunikatowejunikatowemuunikatowym
biernikunikatowegounikatowyunikatowąunikatoweunikatowychunikatowe
narzędnikunikatowymunikatowąunikatowymunikatowymi
miejscownikunikatowymunikatowejunikatowymunikatowych
wołaczunikatowyunikatowaunikatoweunikatowiunikatowe
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jedyny w swoim rodzaju
antonimy:
(1.1) powszechny, typowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. unikat m, unikatowość ż
przym. unikalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=unikatowy&oldid=7749875”