unikatowość
unikatowość (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik unikatowość unikatowości dopełniacz unikatowości unikatowości celownik unikatowości unikatowościom biernik unikatowość unikatowości narzędnik unikatowością unikatowościami miejscownik unikatowości unikatowościach wołacz unikatowości unikatowości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) unikatowość + D.
- synonimy:
- (1.1) unikalność, wyjątkowość, rzadkość
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) niezwykłość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „unikatowość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.