tuńczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tuńczyk (język polski)[edytuj]

tuńczyki (1.1)
tuńczyk (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ˈtũj̃n͇ʧ̑ɨk], AS[tũĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.rozs. artyk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) icht. duża, żyjąca w ławicach, ryba drapieżna, ważna w rybołówstwie; zob. też tuńczyki w Wikipedii
(1.2) spoż. kulin. mięso z tuńczyka (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Pokrój pomidorki cherry na połówki, dodaj wraz z tuńczykiem do makaronu i gotuj przez kolejne 2-3 minuty[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) tuńczyk w oleju / w sosie własnym • tuńczyk w puszcesałatka z tuńczykiem
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) tunfisz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tuńczykowiec m
przym. tuńczykowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Thunfisch, z franc. thon, łac. thunnus, gr. θύννος (thýnnos)[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. Hasło „tuńczyk” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.