trzydziestokilkuletni
trzydziestokilkuletni (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔcilkuˈlɛtʲɲi], AS: [ṭšyʒ́estoḱilkuletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzydziestokilkuletni trzydziestokilkuletnia trzydziestokilkuletnie trzydziestokilkuletni trzydziestokilkuletnie dopełniacz trzydziestokilkuletniego trzydziestokilkuletniej trzydziestokilkuletniego trzydziestokilkuletnich celownik trzydziestokilkuletniemu trzydziestokilkuletniej trzydziestokilkuletniemu trzydziestokilkuletnim biernik trzydziestokilkuletniego trzydziestokilkuletni trzydziestokilkuletnią trzydziestokilkuletnie trzydziestokilkuletnich trzydziestokilkuletnie narzędnik trzydziestokilkuletnim trzydziestokilkuletnią trzydziestokilkuletnim trzydziestokilkuletnimi miejscownik trzydziestokilkuletnim trzydziestokilkuletniej trzydziestokilkuletnim trzydziestokilkuletnich wołacz trzydziestokilkuletni trzydziestokilkuletnia trzydziestokilkuletnie trzydziestokilkuletni trzydziestokilkuletnie
- przykłady:
- (1.1) W kameralnej przestrzeni rozbrzmiewały kanony. I nagle do mężczyzny doskoczyła trzydziestokilkuletnia kobieta[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) trzydziestoparoletni
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Tomasz P. Terlikowski, Ozon, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.