trianguł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trianguł (język polski)[edytuj]

trianguł (1.1)
trianguł (1.2)
trianguł (1.3)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. zob. trójkąt
(1.2) kośc. przyrząd liturgiczny pełniący funkcję piętnastoramiennego świecznika, używany podczas Triduum Paschalnego w rycie rzymskim; zob. też Trianguł (liturgia ciemnej jutrzni) w Wikipedii
(1.3) kośc. przyrząd liturgiczny w formie trzech świec umieszczanych na długiej tyczce, który był używany podczas Wigilii Paschalnej w rycie rzymskim do zapalania paschału; zob. też Trianguł (liturgia wigilii paschalnej) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) triangel, triangiel
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) instrument muzyczny
(1.2-3) świecznik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. triangulis
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: trójkąt
źródła: