trafność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trafność (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co trafne, odpowiadające rzeczywistości
(1.2) cecha tego, co trafne, trafiające w cel, celne
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktrafnośćtrafności
dopełniacztrafnościtrafności
celowniktrafnościtrafnościom
bierniktrafnośćtrafności
narzędniktrafnościątrafnościami
miejscowniktrafnościtrafnościach
wołacztrafnościtrafności
przykłady:
składnia:
(1.1-2) trafność + D.
kolokacje:
(1.1) trafność osądu / wniosku / konkluzji / rozwiązania
(1.2) trafność strzału
synonimy:
(1.1) celność, słuszność
(1.2) celność
antonimy:
(1.1) nietrafność
(1.2) nietrafność, niecelność
hiperonimy:
(1.1) odpowiedniość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. traf m, trafianie n, trafienie n
czas. trafiać ndk., trafić dk.
przym. trafny, trafiony
przysł. trafnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. trafny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trafność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trafność&oldid=7671625”