tarczyca

tarczyca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. gruczoł kręgowców, wydzielający hormony mające ważną rolę w regulowaniu przemiany materii; zob. też tarczyca w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodziny jasnotowatych; zob. też tarczyca (roślina) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	tarczyca
dopełniacz	tarczycy
celownik	tarczycy
biernik	tarczycę
narzędnik	tarczycą
miejscownik	tarczycy
wołacz	tarczyco

przykłady:

(1.1) Jod gromadzi się w tarczycy, gdzie jest wykorzystywany do produkcji hormonów regulujących przemiany metaboliczne w organizmie. Niedobór jodu w pożywieniu przyczynia się do niedoczynności tarczycy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) złe / dobre funkcjonowanie tarczycy • niedoczynność tarczycy • nadczynność tarczycy • powiększona tarczyca • gruczoł tarczycy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tarczycowy

rzecz. tarczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. tarcza

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thyroid, thyroid gland
• bułgarski: (1.1) щитовидна жлеза ż
• czeski: (1.1) štítná žláza ż
• esperanto: (1.1) tiroido
• estoński: (1.1) kilpnääre
• fiński: (1.1) kilpirauhanen
• francuski: (1.1) thyroïde ż
• hiszpański: (1.1) tiroides m, glándula tiroides ż
• kaszubski: (1.1) tarczëca ż
• kataloński: (1.1) tiroide ż
• niemiecki: (1.1) Schilddrüse ż
• nowogrecki: (1.1) θυρεοειδής m, θυρεοειδής αδένας m
• rosyjski: (1.1) щитовидная железа ż
• slovio: (1.1) sxtitju zxleza
• słowacki: (1.1) štítna žľaza ż
• słoweński: (1.1) ščitnica ż, tiroidna žleza ż
• węgierski: (1.1) pajzsmirigy
• włoski: (1.1) tiroide ż

źródła: