tajemniczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tajemniczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌtajɛ̃mʲˈɲiʧ̑ɨ], AS[tai ̯ẽmʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zagadkowy i trudny do zrozumienia[1]
(1.2) o człowieku skryty[1]
(1.3) mający związek ze zjawiskami nadprzyrodzonymi lub magią[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Wiesław od rana jest bardzo tajemniczy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tajemnicza mina
(1.2) tajemniczy nieznajomy / wielbiciel
(1.3) tajemnicze zjawisko • tajemnicze siły / moce
synonimy:
(1.1) enigmatyczny, niedocieczony, nieodgadniony, nieogarniony, niepojęty, nieprzenikniony, niewytłumaczalny, niewytłumaczony, niezbadany, niezgłębiony, zagadkowy[2]
(1.2) zagadkowy, sekretny, konspiracyjny
(1.3) tajemny
antonimy:
(1.1) jawny, publiczny
(1.2) otwarty, szczery
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tajemnica ż, tajemniczość ż, wtajemniczenie n
czas. taić, wtajemniczać ndk., wtajemniczyć dk.
przym. potajemny
przysł. tajemniczo, potajemnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przyjacielski” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 337