wtajemniczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wtajemniczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wtajemniczyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wtajemniczanie n, tajemnica ż
czas. wtajemniczyć dk., wtajemniczać ndk.
przysł. tajemniczo
przym. tajemniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katechizm Kościoła Katolickiego, 1322.