tabernaculum

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tabernaculum (język łaciński)[edytuj]

tabernacula (1.1)
tabernaculum (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chata, namiot
(1.2) rel. tabernakulum
(1.3) mieszkanie, domostwo
(1.4) przen. przybytek, świątynia
(1.5) przen. ciało (mieszkanie duszy)[1]
(1.6) baldachim
odmiana:
(1) tabernacul|um, ~i (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tentorium
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tabernarius
rzecz. taberna ż, tabernarius m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. taberna + -culum; źródłosłów dla ang. tabernacle, franc. tabernacle, hiszp. tabernáculo, pol. tabernakulum, port. tabernáculo, wł. tabernacolo
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 671.