szurum-burum

szurum-burum (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. rozgardiasz

wykrzyknik onomatopeiczny

(2.1) dźwięk. naśladujący odgłos szurania lub tarcia

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szurum-burum	szurum-burum
dopełniacz	szurum-burum	szurum-burum
celownik	szurum-burum	szurum-burum
biernik	szurum-burum	szurum-burum
narzędnik	szurum-burum	szurum-burum
miejscownik	szurum-burum	szurum-burum
wołacz	szurum-burum	szurum-burum

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezład, nieład, chaos, dezorganizacja, kakofonia, nieporządek, zamęt, zamieszanie; przest. kweres; pot. bałagan, bigos, dom wariatów, galimatias, kocioł, kociokwik, kołomyja, kołowacizna, kołowanina, kołowrotek, koniec świata, meksyk, mętlik, miszmasz, młyn, obłęd, pomieszanie z poplątaniem, przewalanka, sajgon, sądny dzień, urwanie głowy

(2.1) szur; war. szuru-buru

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

por. ros. шурум-бурум (šurum-burum)

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: