sześcian

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sześcian (język polski)[edytuj]

sześcian (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʃɛɕʨ̑ãn], ASeśćãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. prostopadłościan, którego każda ze ścian jest kwadratem; zob. też sześcian (geometria) w Wikipedii
(1.2) mat. wynik podniesienia do trzeciej potęgi; zob. też sześcian (algebra) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jaki jest promień kuli opisanej na sześcianie?
(1.2) Liczba 8 (osiem) jest sześcianem liczby 2 (dwa).
składnia:
kolokacje:
(1.2) podnieść coś do sześcianu = wyznaczyć sześcian czegoś
synonimy:
(1.1) heksaedr, pot. kostka
(1.2) trzecia potęga
antonimy:
(1.2) pierwiastek trzeciego stopnia
hiperonimy:
(1.1) wielościan, wielościan foremny
(1.2) potęga
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. sześcianik
przym. sześcienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. sześć + ściana (sześcian ma jednakowych 6 ścian)
(1.2) z (1.1), ponieważ wyznaczenie sześcianu (1.2) określa objętość sześcianu (1.1) o krawędzi o długości danej liczby
uwagi:
(1.1) zobacz też: dwuściantrójścianczworościansześcianośmiościandziesięciościandwunastościan
tłumaczenia:
źródła: