szagryn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szagryn (język polski)[edytuj]

pudełko kryte szagrynem (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʃaɡrɨ̃n], ASagrỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) skóra cielęca, kozia lub owcza z licem groszkowanym, używana do wyrobu galanterii kaletniczej; zob. też szagryn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) torebka z szagrynu
synonimy:
(1.1) jaszczur
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) skóra
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. szagrynowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. chagrin < osm. سغری / osm. صغری (sağrı) (> tur. sağrı) → zad (zwł. koński), garbowana skóra z końskiego zadu[1][2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „szagryn” w: Słownik wyrazów obcych, red. Jan Tokarski, PWN, Warszawa 1980, ISBN 83-01-00521-1, s. 725.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chagrin” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.