servus
Wygląd
servus (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- (2.1) służebny, niewolniczy[1]
- (2.2) podległy, podwładny[1]
- (2.3) praw. obciążony serwitutem[1]
- odmiana:
- (1) (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik servus servī dopełniacz servī servōrum celownik servō servīs biernik servum servōs ablatyw servō servīs wołacz serve servī - (2) (deklinacja I-II)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) famulus
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. servitium n, servitudo ż, servitus ż, servula ż, servola ż
- przym. servilis
- czas. servo, servio
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
servus (język niemiecki)
[edytuj]- znaczenia:
wykrzyknik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
servus (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
wykrzyknik
partykuła
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 272.