semperitowiec

semperitowiec (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. uczestnik krwawo stłumionego przez sanacyjną policję buntu robotniczego w 1936 r. w krakowskich zakładach Semperit

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	semperitowiec	semperitowcy
dopełniacz	semperitowca	semperitowców
celownik	semperitowcowi	semperitowcom
biernik	semperitowca	semperitowców
narzędnik	semperitowcem	semperitowcami
miejscownik	semperitowcu	semperitowcach
wołacz	semperitowcu	semperitowcy

przykłady:

(1.1) Semperitowcy w porozumieniu z władzami swego związku zawodowego postanowili zaprotestować strajkiem okupacyjnym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) robotnik, proletariusz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Semperit + -owiec < łac. semper + it → zawsze + kroczyć

uwagi:

(1.1) zob. też Strajk w Sempericie w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: