sedymentacja

sedymentacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. med. osadzanie się na dnie naczynia cząstek ciała stałego rozproszonego w cieczy

(1.2) geol. opadanie materiału mineralnego lub szczątków organicznych prowadzące do powstania osadów

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sedymentacja	sedymentacje
dopełniacz	sedymentacji	sedymentacji / przest. sedymentacyj
celownik	sedymentacji	sedymentacjom
biernik	sedymentację	sedymentacje
narzędnik	sedymentacją	sedymentacjami
miejscownik	sedymentacji	sedymentacjach
wołacz	sedymentacjo	sedymentacje

przykłady:

(1.2) Wraz z wiekiem następuje sukcesywne wypłycanie i w pewnym momencie zaczyna przeważać sedentacja, która na obszarach torfowisk całkowicie eliminuje sedymentację.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sedyment m, sedymentologia ż

czas. sedymentować ndk.

przym. sedymentacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. sedimentation

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sedimentation; (1.2) sedimentation
• francuski: (1.1) sédimentation ż; (1.2) sédimentation ż
• kaszubski: (1.1) sedimentacjô ż; (1.2) sedimentacjô ż
• niemiecki: (1.1) Sedimentation ż; (1.2) Sedimentation ż

źródła: