schwytać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

schwytać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈsxfɨtaʨ̑], AS[sχfytać], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) książk. złapać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Zastawiłem świetne wnyki, ale przez całą zimę nawet marnego zająca nie udało mi się schwytać.
składnia:
kolokacje:
(1.1) schwytać ptaka/zwierzę, schwytać w sidła, schwytać zbiega, schwytać do niewoli
synonimy:
(1.1) złapać, pojmać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. chwytać ndk., chwycić dk., schwycić dk., uchwycić dk.
rzecz. schwytanie n, chwyt m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: