samoniszczący
samoniszczący (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) niszczący sam siebie, działający na swą szkodę
- (1.2) potrafiący dokonać zaplanowanego samozniszczenia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik samoniszczący samoniszcząca samoniszczące samoniszczący samoniszczące dopełniacz samoniszczącego samoniszczącej samoniszczącego samoniszczących celownik samoniszczącemu samoniszczącej samoniszczącemu samoniszczącym biernik samoniszczącego samoniszczący samoniszczącą samoniszczące samoniszczących samoniszczące narzędnik samoniszczącym samoniszczącą samoniszczącym samoniszczącymi miejscownik samoniszczącym samoniszczącej samoniszczącym samoniszczących wołacz samoniszczący samoniszcząca samoniszczące samoniszczący samoniszczące nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) autodestrukcyjny, samoniszczycielski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: autodestrukcyjny
- angielski: (1.2) autodestructive, self-destroying
- źródła: