niesłuszny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niesłuszny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający uzasadnienia[1]
(1.2) niewłaściwy, nieprawdziwy lub nieudany w danej sytuacji[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) absolutnie / całkowicie / zupełnie niesłuszny • niesłuszne pomówienie / roszczenie / oskarżenie / skazanie • niesłuszne podejrzenia / zarzuty
(1.2) absolutnie / całkowicie / zupełnie niesłuszny • niesłuszny wniosek • niesłuszna decyzja • niesłuszne postępowanie
synonimy:
(1.1) bezpodstawny, bezprzyczynowy, bezzasadny, nieusprawiedliwiony, nieuzasadniony, niezasadny, niezrozumiały[3]
(1.2) chybiony, niecelny, nietrafiony, nietrafny
antonimy:
(1.1) słuszny, uzasadniony
(1.2) słuszny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niesłuszność ż
przysł. niesłusznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „niesłuszny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „niesłuszny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.