reformowalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

reformowalność (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co reformowalne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) reformowalność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niereformowalność
hiperonimy:
(1.1) podatność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. reforma ż, reformatorstwo n, reformator m, reformatorka ż, reformizm m, reformista m, reformistka ż, reformowanie n, zreformowanie n, reformacja ż
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformowalny, reformatorski, reformistyczny, formatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. reformowalny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „reformowalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.