reformowanie

reformowanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od reformować

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	reformowanie
dopełniacz	reformowania
celownik	reformowaniu
biernik	reformowanie
narzędnik	reformowaniem
miejscownik	reformowaniu
wołacz	reformowanie

przykłady:

(1.1) Mazowiecki dał wolną rękę Balcerowiczowi w reformowaniu gospodarki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reforma ż, reformizm m, reformista m, reformistka ż, reformatorstwo n, reformator m, reformatorka ż, reformacja ż, reformowalność ż, zreformowanie n

czas. reformować ndk., zreformować dk.

przym. reformistyczny, reformatorski, reformacyjny, reformowalny, formacyjny, formatywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) реформиране n

źródła: