ponikło

ponikło (język polski)

ponikła (1.1)

wymowa:

IPA: [pɔ̃ˈɲikwɔ], AS: [põńiku̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. Eleocharis R. Br., rodzaj roślin ziemno-wodnych z rodziny ciborowatych; zob. też ponikło w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) przesz. n od: poniknąć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ponikło	ponikła
dopełniacz	ponikła	ponikieł
celownik	ponikłu	ponikłom
biernik	ponikło	ponikła
narzędnik	ponikłem	ponikłami
miejscownik	ponikle	ponikłach
wołacz	ponikło	ponikła

(2.1) zob. poniknąć

przykłady:

(1.1) Na piaszczystym wybrzeżu jeziora tworzy ostro zaznaczający się kobierzec ponikło błotne, przylegające na głębszej wodzie do zwartego pasa wywłócznika skrętoległego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ponikło austriackie • ponikło błotne • ponikło igłowate • ponikło jajowate • ponikło kraińskie • ponikło maleńkie • ponikło jednoprzysadkowe • ponikło skąpokwiatowe • ponikło sutkowate • ponikło wielołodygowe • ponikło słodkie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ponikłowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: