patarafka
patarafka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ręk. ozdobna haftowana serwetka służąca jako podkładka pod lampę, lichtarz, wazon lub bibeloty, także jako pokrowiec na podgłówki foteli i kanap, modna w XIX wieku[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik patarafka patarafki dopełniacz patarafki patarafek celownik patarafce patarafkom biernik patarafkę patarafki narzędnik patarafką patarafkami miejscownik patarafce patarafkach wołacz patarafko patarafki
- przykłady:
- (1.1) Karol podniósł się i oglądał włóczkowe, czerwono-żółte patarafki, na jakich stały lichtarze i lampy[2].
- (1.1) One utrzymywały porządek, one własnymi rękami wyrabiały dla ozdoby przeróżne firanki, serwetki, patarafki i osobliwsze arcydzieła krzyżowe, siatkowe i szydełkowe[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 197.
- ↑ Władysław Reymont, Ziemia obiecana, t. 1, rozdz. IX.
- ↑ Klemens Junosza, Czarnebłoto (Pająki wiejskie), Warszawa 1900, rozdz. IX.
- ↑ Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0332-8, s. 241.