pancerny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pancerny (język polski)[edytuj]

pancerny (1.1) samochód
pancerne (1.1) zwierzę
jednostka pancerna (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma pancerz
(1.2) wojsk. związany z wojskami pancernymi

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) wojsk. żołnierz wojsk pancernych
(2.2) hist. żołnierz noszący pancerz
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) rower pancerny
synonimy:
(1.1) opancerzony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pancerz m, pancerzyk m, pancernik m, pancerniak m, opancerzanie n, opancerzenie n, pancerzownica ż
czas. opacerzać ndk., opancerzyć dk.
przym. pancerzowy, pancerniacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pancerz + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

pancerny (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pancerny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pancer m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: