pancerniak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pancerniak (język polski)[edytuj]

pancerniak (1.1)
wymowa:
IPA[pãnˈʦ̑ɛrʲɲak], AS[pãncerʹńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. wojsk. żołnierz wojsk pancernych[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pancernik m, pancerz m, pancerzownica ż, opancerzenie n, opancerzanie n, pancerny m
zdrobn. pancerniaczek m
czas. opancerzyć, opancerzać
przym. pancerny, opancerzony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pancerniak” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.