otrzepywać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

otrzepywać (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. otrzepać)

(1.1) lekko uderzając, usuwać z czegoś jakiś materiał

czasownik zwrotny niedokonany otrzepywać się (dk. otrzepać się)

(2.1) lekko uderzając siebie samego, usuwać z powierzchni swojego ciała jakiś materiał
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIa
(2.1) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) Siedziała na ławce i otrzepywała stopy z piasku, żeby włożyć buty[1].
(2.1) Wciągniętemu w ciekawą rozmowę czas mija szybko i wreszcie, otrzepując się, wychodzę[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) otrzepywać z kurzu / piasku / pyłu • otrzepywać ze śniegu
(2.1) otrzepywać się z kurzu / piasku / pyłu • otrzepywać się ze śniegu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. otrzepać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. otrzepać + -ywać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Kochan, Ballada o dobrym dresiarzu, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Osęka, Jawa czy sen, „Gazeta Wyborcza”, 1994-02-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.