uderzać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uderzać (język polski)[edytuj]

fala uderza (1.1) o brzeg
wymowa:
IPA[uˈdɛʒaʨ̑], AS[udežać] ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uderzyć)

(1.1) aspekt niedokonany od: uderzyć

czasownik zwrotny niedokonany uderzać się (dk. uderzyć się)

(2.1) aspekt niedokonany od: uderzyć się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Fale mocno uderzały o skały.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) godzić, bić, pot. walić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uderzanie n, uderzenie n
czas. uderzyć dk., zderzać ndk.
przym. uderzający, uderzeniowy
przysł. uderzająco
związki frazeologiczne:
uderzać w czułą strunęuderzać w kimonouderzać w konkury
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uderzyć
źródła: