ostendczyk
ostendczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Ostendy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ostendczyk ostendczycy dopełniacz ostendczyka ostendczyków celownik ostendczykowi ostendczykom biernik ostendczyka ostendczyków narzędnik ostendczykiem ostendczykami miejscownik ostendczyku ostendczykach wołacz ostendczyku ostendczycy
- przykłady:
- (1.1) Ostendczyk wskoczył bez namysłu w wodę, ale rychło już dał znak, aby go wyciągnięto[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 220.
- ↑ Franz Hoffmann, Nad brzegami złotodajnej rzeki. nakł. i dr. W. Kulerski (Gazeta Grudziądzka), Grudziądz 1924.