Przejdź do zawartości

orphan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
orphan (1.1)
orphan (1.2)
wymowa:
IPA[ˈɔːfn] wymowa amerykańska?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sierota (dziecko, młode zwierzę)
(1.2) typogr. szewc, sierota

czasownik

(2.1) osierocić, osierocać

przymiotnik

(3.1) osierocony, bez rodziców[1]
(3.2) stworzony/przeznaczony dla sierot[1]
odmiana:
(1.1-2) lp orphan; lm orphans
(2.1) orphan, orphaned, orphaned, orphans, orphaning
przykłady:
(1.1) Although the whole world is full of half-starved orphans, every couple produces its own brood.[2]Chociaż cały świat jest pełen na wpół zagłodzonych sierot, każda para wydaje swoje własne potomstwo.
składnia:
kolokacje:
(1.1) an orphan child
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orphanage, orphanhood
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. < gr.
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać The Free Dictionary by Farlex.
  2. Esther Vilar, The Manipulated Man, 1971.