Przejdź do zawartości

nieuczciwość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieuczciwość (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest nieuczciwy
(1.2) nieuczciwy czyn
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) popełnić nieuczciwość • dopuścić się nieuczciwości
synonimy:
(1.1) nieprawość
antonimy:
(1.1) uczciwość
hiperonimy:
(1.1) wada
(1.2) czyn, postępek
hiponimy:
(1.1) demoralizacja, kumoterstwo, manipulatorstwo, niemoralność, niepraworządność, nierzetelność, niesprawiedliwość, nieszczerość, przekupność[1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nieuczciwy
przysł. nieuczciwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.