nieuczciwość

nieuczciwość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest nieuczciwy

(1.2) nieuczciwy czyn

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nieuczciwość
dopełniacz	nieuczciwości
celownik	nieuczciwości
biernik	nieuczciwość
narzędnik	nieuczciwością
miejscownik	nieuczciwości
wołacz	nieuczciwości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) popełnić nieuczciwość • dopuścić się nieuczciwości

synonimy:

(1.1) nieprawość

antonimy:

(1.1) uczciwość

hiperonimy:

(1.1) wada

(1.2) czyn, postępek

hiponimy:

(1.1) demoralizacja, kumoterstwo, manipulatorstwo, niemoralność, niepraworządność, nierzetelność, niesprawiedliwość, nieszczerość, przekupność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. nieuczciwy

przysł. nieuczciwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dishonesty, unfairness
• francuski: (1.1) déshonnêteté ż, malhonnêteté ż
• koreański: (1.1) 부정 (bu.jeong)
• norweski (bokmål): (1.1) uærlighet m ż
• slovio: (1.1) bezcxestost
• włoski: (1.1) disonestà ż, inonestà ż

źródła: