Przejdź do zawartości

niepełnosprawność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niepełnosprawność (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɲɛpɛwnɔˈspravnɔɕt͡ɕ], ASepeu̯nospravność], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pies akceptuje osobę niepełnosprawną taką, jaka jest, nie przeszkadza mu jej niepełnosprawność[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) niepełnosprawność psychiczna / fizyczna / emocjonalna / ruchowa • niepełnosprawności sprzężone
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) inwalidztwo, kalectwo, ułomność
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niepełnosprawny m
przym. niepełnosprawny, niepełny
przysł. niepełnosprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie + pełno- + sprawność
uwagi:
zob. też niepełnosprawność w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła: