napierśnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

napierśnik (język polski)[edytuj]

napierśniki (1.2)
napierśnik (1.3)
napierśnik (1.4)
wymowa:
IPA[naˈpʲjɛrʲɕɲik], AS[napʹi ̯erʹśńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) górna część fartucha zakrywająca piersi[1]
(1.2) hist. wojsk. pancerz będący częścią zbroi, osłaniającą piersi
(1.3) jeźdz. część rzędu końskiego, która zapobiegająca przesuwaniu się siodła do tyłu; zob. też napierśnik (jeździectwo) w Wikipedii
(1.4) rel. ozdoba noszona na piersi przez duchowieństwo
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bawet
(1.2) plastron
(1.4) pektorał
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) fartuch
(1.2) pancerz
(1.3) uprząż
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierś ż, piersiówka ż, piersiątko n, piersióweczka ż, pierśnica ż
przym. piersiowy, napierśnikowy, piersiasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też napierśnik w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „napierśnik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.