nadprzewodnik

nadprzewodnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnatpʃɛˈvɔdʲɲik], AS: [natpševodʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fiz. ciało, u którego w obniżonej temperaturze zanika opór elektryczny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nadprzewodnik	nadprzewodniki
dopełniacz	nadprzewodnika	nadprzewodników
celownik	nadprzewodnikowi	nadprzewodnikom
biernik	nadprzewodnik	nadprzewodniki
narzędnik	nadprzewodnikiem	nadprzewodnikami
miejscownik	nadprzewodniku	nadprzewodnikach
wołacz	nadprzewodniku	nadprzewodniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadprzewodnictwo n

przym. nadprzewodnikowy, nadprzewodzący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) superconductor
• baskijski: (1.1) supereroale
• białoruski: (1.1) звышправаднік m
• duński: (1.1) superleder w
• hiszpański: (1.1) superconductor m
• norweski (bokmål): (1.1) superleder m, supraleder m
• norweski (nynorsk): (1.1) superleiar m, supraleiar m
• nowogrecki: (1.1) υπεραγωγός m
• rosyjski: (1.1) сверхпроводник m
• słowacki: (1.1) supravodič m
• szwedzki: (1.1) supraledare w
• ukraiński: (1.1) надпрові́дник m

źródła: