nadprzewodnictwo
nadprzewodnictwo (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌnatpʃɛvɔdʲˈɲit͡stfɔ], AS: [natpševodʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) fiz. stan materiału polegający na zerowym oporze elektrycznym osiągany w niskiej temperaturze; zob. też nadprzewodnictwo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik nadprzewodnictwo dopełniacz nadprzewodnictwa celownik nadprzewodnictwu biernik nadprzewodnictwo narzędnik nadprzewodnictwem miejscownik nadprzewodnictwie wołacz nadprzewodnictwo
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadprzewodnik
- przym. nadprzewodnikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) superconductivity
- arabski: (1.1) موصلية فائقة
- białoruski: (1.1) звышправоднасць ż
- chorwacki: (1.1) supravodljivost
- francuski: (1.1) supraconductivité
- galicyjski: (1.1) supercondutividade ż
- hiszpański: (1.1) superconductividad ż
- kataloński: (1.1) superconductivitat ż
- nowogrecki: (1.1) υπεραγωγιμότητα ż
- portugalski: (1.1) supercondutividade
- rosyjski: (1.1) сверхпроводимость ż
- słowacki: (1.1) supravodivosť ż
- szwedzki: (1.1) supraledning w
- ukraiński: (1.1) надпровідність ż
- włoski: (1.1) superconduttività ż, superconduzione ż
- źródła: